การรับประทานอาหารตามฤดูกาลและในท้องถิ่นมีประโยชน์มากมาย การต่อสู้กับวิกฤตสภาพภูมิอากาศเป็นหนึ่งในนั้นหรือไม่?
“กินกับฤดูกาล” เป็นเสียงเรียกร้องของผู้ปลูกในท้องถิ่นและผู้สนับสนุนมาช้านาน เป็นข้อความที่หยิบจับได้ง่าย
รสชาติและคุณค่าทางโภชนาการของมะเขือเทศโรงเรือนจากสต็อกตลอดทั้งปีของซุปเปอร์มาร์เก็ตนั้นเทียบไม่ได้กับมะเขือเทศที่สุกด้วยแสงแดดในสวนของชุมชน คุณจะได้รับผลเบอร์รี่มากขึ้นสำหรับการเก็บเกี่ยวด้วยตัวเองที่ฟาร์ม U-Pick มากกว่าการซื้อที่บรรจุในภาชนะพลาสติกขนาดครึ่งไพน์และขนส่งทางอากาศจากที่ห่างไกลหลายพันไมล์ และการอุปถัมภ์ตลาดฟาร์มในบริเวณใกล้เคียงทำให้เรารู้สึกดีที่ได้รู้จักผู้ผลิตที่มีใจรักอย่างยั่งยืนและแนวทางปฏิบัติที่เป็นมิตรกับโลกในขณะลงทุนในเศรษฐกิจท้องถิ่น
แต่การเลือกอาหารส่วนบุคคลเช่นนี้จะช่วยเยียวยาโลกที่เจ็บป่วยของเราได้หรือไม่?
คำตอบที่ซับซ้อนและขึ้นอยู่กับอาหารที่มีปัญหา การศึกษาที่ได้รับการสนับสนุนจากองค์การสหประชาชาติในปี พ.ศ. 2564 แสดงให้เห็นว่าวิธีที่เราผลิต แปรรูป และบรรจุอาหารคิดเป็นสัดส่วนมากกว่าหนึ่งในสามของการปล่อยก๊าซเรือนกระจกทั่วโลกที่เกิดจากกิจกรรมของมนุษย์ รายงานปี 2019 โดย EAT-Lancet Commission ซึ่งเป็นทีมนักวิทยาศาสตร์ชั้นนำทั่วโลก เตือนเพิ่มเติมว่าหากปราศจากพฤติกรรมการบริโภคอาหารเปลี่ยนแปลงไปอย่างมาก เราจะไม่สามารถตอบสนองความต้องการทางโภชนาการของประชากรโลกที่กำลังเติบโตได้โดยไม่มีความเสียหายต่อสิ่งแวดล้อมที่แก้ไขไม่ได้ .
และการศึกษาใหม่ที่สำรวจรอยเท้าคาร์บอน (การปล่อยก๊าซเรือนกระจก) ของรูปแบบการกินที่เปลี่ยนแปลงไปของชาวอเมริกันทำให้เรามั่นใจว่าความพยายามในการซื้อของและกินให้ดีขึ้นนั้นไม่ได้ไร้ประโยชน์
อาหารบางชนิดส่งผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อมในลักษณะที่แตกต่างกันอย่างมาก ผลิตภัณฑ์จากสัตว์และอาหารแปรรูปและบรรจุหีบห่อ เช่น มักต้องการพลังงานในการผลิตมากกว่าอาหารที่ปลูกเองและทำด้วยมือในตลาดของเกษตรกรในท้องถิ่น ห้าสินค้าโภคภัณฑ์มีส่วนรับผิดชอบต่อคาร์บอนไดออกไซด์มากกว่า 75% ของอาหารสหรัฐ ตามการศึกษา: เนื้อวัว นมและผลิตภัณฑ์จากนม หมู ไก่ และไข่ และมากกว่าครึ่งของก๊าซเรือนกระจกเหล่านี้มาจากเนื้อวัว
“ข่าวดี” แคลร์ บาสซี ผู้ร่วมวิจัยกล่าวคือ “การเปลี่ยนแปลงของอาหารกำลังเกิดขึ้น” จากการศึกษาของเธอ ในช่วงเวลา 15 ปี การบริโภคเนื้อวัวของสหรัฐฯ ลดลง 30% ในขณะที่พฤติกรรมการกินโดยรวมที่เปลี่ยนไปตามข้อมูลประชากรทั้งหมดทำให้การปล่อยก๊าซเรือนกระจกลดลง 35% ซึ่งเทียบเท่ากับการนำรถโดยสารทุกคันออกนอกถนนเป็นเวลาเกือบสองปี เธอกล่าวในอีเมล
การศึกษานี้คำนวณการปล่อยก๊าซเรือนกระจกโดยพิจารณาจากอาหารแต่ละวันซึ่งรายงานโดยผู้ใหญ่ชาวอเมริกันมากกว่า 39,000 คนในแบบสำรวจการตรวจสุขภาพและโภชนาการแห่งชาติระหว่างปี 2546 ถึง พ.ศ. 2561 Bassi พิจารณาว่าค่าเฉลี่ยเปลี่ยนแปลงไปอย่างไรเมื่อเวลาผ่านไป และตรวจสอบแนวโน้มตามปัจจัยทางประชากรศาสตร์ เช่น เพศ อายุ รายได้ครัวเรือน และเชื้อชาติ/ชาติพันธุ์ การศึกษาได้รับการตีพิมพ์ใน Journal of Cleaner Production
Bassi กล่าวเสริมว่าการศึกษาอื่น ๆ แสดงให้เห็นว่าชาวอเมริกันมากกว่าครึ่งเต็มใจที่จะกินเนื้อสัตว์ที่เป็นทางเลือกจากพืชมากขึ้นและคาดการณ์ว่าตลาดโลกสำหรับแหล่งโปรตีนจากพืชอาจเพิ่มขึ้นห้าเท่าภายในปี 2573
อ่านบทความข่าวสารอื่น ๆ เพิ่มเติมได้ที่ ceflaarredamenti.com อัพเดตทุกสัปดาห์
